Paylaşılan Hikayeler

Anılardan anı. Borusan ın ilk fabrikası İstanbul Pendik’te eski pavli adası karşısında şimdi pavli yarımada İstikbal Boru adı altında 1950 yılları ikinci yarısında kuruluş sürecinde fabrikanın tüm Demir doğrama ve Çelik çatı işlerini rahmetli Babam Bahattin Gözeğer Bursa’dan gelerek yapmıştır. Çocukluğum 1969-1974 Pendik’te geçmiştir fabrika kıyısından balık tuttuğumuz günleri anımsarım. Teşekkürlerimle. 10 Mart 2024 A.Atilla Gözeğer

Ben Mustafa Vatansever 1981 yılında Gemlik Fabrikası muhasebe memuru olarak Pendik fabrikasında iki aylık muhasebeyi devir alma işi ile başlayan Borusanlı yaşantım 2017 yılında Mali ve İdari İşler Müdürü olarak emekli olmamla noktalandı. Yani Borusan,ın 80 yıllık mazisinin 36 yıllık tarihine tanıklık etmekten ve bu başarı hikayesinin bir parçası olmaktan büyük onur duymaktayım. Hayatımın en güzel yıllarını Borusan’da çalışırken yaşadım. Borusanlıyken evlendim evimi aldım iki çocuğum oldu onları büyüttüm okuttum; onlar işlerini yuvalarını kurdular. Biz de eşimle birlikte güzel bir emeklilik hayatı yaşıyor ve hobilerimize zaman ayırabiliyoruz. Hala unutamadığım ve 1981 yılında başımızdan geçen bir departman taşıma anımızı paylaşmak istiyorum. Borusan Gemlik Fabrikasının muhasebe departmanını kurmak için işe alınan ben , Orhan Bakkal ve Hasan Özçelik arkadaşım işe 20 Temmuz 1981 günü Pendik Fabrikasında başladık. 2 ay Pendik’te nit otelde kalarak muhasebe devralma çalışmalarını tamamladık.. iki ayın sonunda çalışma masalarımızı, sandalyelerimizi ve evrak arşiv dolaplarımızı bir kamyona yüklettik ve akşam üstü bizde kamyonun ön kısmına üçümüz biraz sıkışarak da olsa oturduk ve Gemlik,e doğru yola çıktık. O zaman daha topçular feribotu vs de yoktu İzmit körfezini dolaşmak durumundaydık. Tabi karanlık bastı yolda ve bir de Şiddetli yağmur başladı. O yağmurda kamyonun sileceklerinden biri koptu. Tek silecekle ilerlerken araba sık sık yoldan çıkıyor ve şoför direksiyonu zar zor toparlıyor şarampole düşmemize ramak kalıyordu. Ayrıca yolda brandamızın açıldığını farkettik ve kamyonu sağa çekip o yağmurda bir de brandayı tekrar gerdik ve evrakların ıslanmamasını sağladık. Sonunda son derece maceralı ve tehlikeli bir yolculuktan sonra fabrikaya gecenin bir yarısı ulaştık ve kamyonu Band Dilme ünitesi girişine bıraktıktan sonra minibüs dolmuşlarla Gemlik, ten Bursa’ya evlerimize döndük. Bu maceralı yolculuk tatlı bir anı olarak hafıza defterimizdeki yerini aldı. Orhan Bakkal arkadaşımla bir araya geldiğimizde bu anımızı hala paylaşır gülüşür o günleri yadederiz Özetle Borusan benim ve ailemin hayatında çok önemli ve müstesna yerini korumaktadır Borusan gibi çalışanına değer veren ve insanı odağında tutan kurumsal bir şirkette çalışmış olmaktan hala büyük bir gurur ve onur duymaktayım. Emekli olduktan sonra da yetiştirdiğim arkadaşlarımın bayrağı daha yukarı taşımlarını büyük bir kıvanç ve keyifle dışardan izlemeye devam ediyorum ve yaşadığım sürece izlemeye devam edeceğim. Sözlerime bir özsöz ile son vermek istiyorum. Ünvanımız ne olursa olsun bizler geçiciyiz, makamlar ve işletmeler kalıcıdır Aslolan sürekliliktir. Nice 80 yıllara…….